- 16 - Bipolarny chuj.

       Myśli Any w mgnieniu  oka uciekły z jej umysłu i nie mogła skoncentrować się na niczym innym niż Justin, który powoli przysuwał usta do jej odkrytej szyi. Serce zwiększyło częstotliwość swoich uderzeń i biło tak głośno, że z łatwością można był usłyszeć ten dźwięk kilka metrów dalej. Oddech z minuty na minutę stawał się coraz płytszy i nierówny.     

       Dotyk chłopaka, wywoływał na jej ciele ciarki. Ciepły oddech uderzał łagodnie o jej skórę, sprawiając niewyobrażalną przyjemność. Przymknęła powieki, napawając się jego bliskością. Oblizał uwodzicielko usta. Klatka piersiowa szatyna unosiła się miarowo.

       Serce dziewczyny wywinęło fikołka, gdy chłopak sunął nosem wzdłuż jej karku. Stado dreszczy przebiegło przez jej ciało. Z zafascynowaniem podziwiał, jak skóra na szyi szatynki pokrywa się gęsią skórką, pod wpływem jego dotyku.  Oparł czoło na rozgrzanym policzku towarzyszki i lokując dłonie na jej talii, przycisnął ją mocniej do samochodu. Przejechał dłonią po udzie Any, aż w końcu zatrzymał się na pośladku. Mruknęła niczym zadowolona kotka. Spojrzał jej głęboko w oczy. Wyczuł jak jej oddech staje się szybszy i płytszy. Nieśmiało przeniósł rękę na pierś dziewczyny. Nie protestowała. Z niecierpliwością oblizała suche usta, a on niewiele myśląc musnął jej wargi. Były miękkie niczym gładka powierzchnia wody. Oderwał się od niej, brutalnie wciągając rześkie powietrze. Wiedziała, że lada chwila ponowny kontakt z ustami chłopaka, uciszy jej błagalne myśli o więcej…

       Wszystko co z nią robił zostawiało trwały ślad na jej psychice. Wyciągnął w jej stronę swoje pragnienie, chcąc oszukać pustkę, jaka dusiła jego serce.

       Opuszkami palców zaczął kreślić wzorki na gładkiej skórze dziewczyny, jakby chciał, aby odgadła jego myśli. Swoimi udami delikatnie dotykała jego krocza. Zamruczała pod nosem bezdźwięcznie, pod wpływem dotyku jego ciepłych rąk, którymi błądził po jej plecach.

Odchyliła głowę w bok, gdy Justin pocałował jej szyję, aby sekundę później delikatnie zacząć ją ssać.

       - Jest tylko jeden problem – mruknął, wciąż muskając skórę na karku dziewczyny. Doprowadzał ją tym do szaleństwa. Nie odzywała się słowem, tylko co chwila jęczała z rozkoszy. – Nie pakuję się w związki, Ana – zatopił nos w jej włosach. Pachniały truskawkowym szamponem.

      Tymi słowami  zmusił ją do powrotu do rzeczywistości, choć broniła się tym na wszelakie możliwe sposoby.  Ułożyła dłonie na klatce piersiowej szatyna i odepchnęła go nieco, patrząc na niego lekceważąco. W ciągu ułamka sekundy Justin potrafił zniszczyć coś, co w jakimś sensie miało prawo bytu. W tak krótkim czasie udało mu się pozbawić dziewczynę złudzeń.

       - Justin Bieber nie pcha się w związki – dodał i pragnął ponownie pocałować Dawes, ale ta skutecznie go powstrzymała, odwracając głowę w bok.

       - Kiedyś musi być ten pierwszy raz, Justin – odpowiedziała nieco zawiedziona. Gdzieś w głębi czuła, że może się im udać.

       - Nie tym razem – potrząsnął głową i przeniósł na nią wzrok, niemal wiercąc w jej ciele dziurę. – Co powiesz na mały układ? – zamruczał Justin i z powrotem ulokował duże dłonie na udach towarzyszki, delikatnie kołysząc nimi w rytm urywków muzyki, dochodzącej z imprezy. Anastasia zmarszczyła brwi, próbując wyczytać coś z mimiki twarzy chłopaka. Na marne. – Czysty seks bez zobowiązać, huh? – powiedział z entuzjazmem i oparł podbródek na odkrytym ramieniu szatynki.

       Momentalnie wszystkie miłe uczucia, jakimi darzyła Biebera ulotniły się z niej, a na ich miejsce pojawiło się obrzydzenie i złość. Emocje te zawładnęły nią do tego stopnia, że przestała trzeźwo myśleć. Wszystko działo się jak przez mgłę. Gwałtownym ruchem popchnęła na bok ciemnookiego i zgarnąwszy z ziemi jakiś duży kamień, wymierzyła nim prosto w szybę ukochanego samochodu Justina. Wokół rozniósł się huk, przypominający pękające szkło. Później zapanowała cisza, podczas której Justin mierzył groźnym spojrzeniem Dawes. Zauważyła jak napiął wszystkie mięśnie.

       - Kurwa Ana… przecież… ty… przecież… - mówił w osłupieniu, nie mogąc uwierzyć w to co się przed chwilą stało. – Do Kurwy Nędzy wybiłaś mi szybę w aucie! – warkną i wyrzucił ręce w powietrze ze zdenerwowania. Nie potrafił wyrazić w słowach jak zażenowany się wtedy czuł. Zrobiła krzywdę jego maleństwu. Nie mógł jej odpuścić.

       - Należało ci się! – krzyknęła. Nie panowała nad własnym ciałem, a co dopiero nad emocjami, które rozsadzały ją od środka. Dlaczego pozwoliła sobie uwierzyć, że może mu choć odrobinę zależeć? – Jesteś takim bipolarnym chujem, Justin – westchnęła i już chciała go wyminąć, lecz skutecznie zablokował jej przejście i mocno chwytając nadgarstki dziewczyny, uniósł je do góry. Jednocześnie przygwoździł ją do maski pojazdu.

       Najchętniej walnęłaby mu w twarz, ale coś w środku kazało jej się powstrzymać. I było to chyba najdziwniejsze uczucie jakiego się spodziewała. Zawsze działała instynktownie, a potem myślała o konsekwencjach.

       - Coś. Ty. Powiedziała? – wyczytała z jego zaciśniętych w wąską linię ust. Miażdżył jej kruche kości.

       - Bipolarny chuj - syknęła niczym żmija przed ukąszeniem, wprost w usta chłopaka. Co prawda, aby dokonać tego musiała uprzednio stanąć na koniuszkach palców.

       - Nie waż się tak do mnie mówić. NIGDY WIĘCEJ – zaakcentował ostatnie zdanie i poluzował nieco uścisk, ale wciąż trzymał ją blisko. Próbowała się szarpać, co Justin skomentował głośnym i gardłowym śmiechem. – Oh, Ana i co ja mam teraz z tobą zrobić?

       - Puścić mnie! – rozkazała i kolejny raz spróbowała wyślizgnąć swoją obolałą już rękę z jego stalowego uścisku. – Nie chce mi się na ciebie patrzeć!

      - To zabawne, bo ciągle to robisz – zobaczyła w brązowych niczym gorzka czekolada tęczówkach Justina błysk rozbawienia i przez chwilę znów wyglądał na swój wiek. Jak dwudziestojednolatek bez żadnych zmartwień, a nie jak przywódca jakiegoś groźnego gangu rodem z filmów. Puszczając wolno jedną rękę dziewczyny, uniósł kciukiem jej twarz, tym samym zmuszając Dawes, aby na niego spojrzała. Widział żarzący się w oczach szatynki gniew i poczuł dziką satysfakcję. – Posłuchaj mnie uważnie – przechylił głowę w jej kierunku i wyglądał wtedy naprawdę uroczo. Dziewczynie w oczy rzucała się tylko maleńka, ledwo widoczna blizna pod okiem. – Jeśli znajdę dziewczynę, która będzie w stanie wyprowadzić mnie z równowagi to za nic jej nie puszczę… - mrugnął do Dawes, przygryzając uwodzicielsko wargę, jednak ona wciąż wpatrywała się w niego uporczywie. – A ty, no cóż – wzruszył teatralnie ramionami. – Jesteś chyba najbardziej denerwującą osobą, jaką udało mi się poznać.

       Anastasia Dawes poczuła jak wewnątrz zalewa ją fala ciepła. Polubiła sposób w jaki Justin zaczął się do niej zwracać. Był stanowczy, ale zarazem okazywał jej tyle troski ile jeszcze nikt inny z wyjątkiem Kita, ale to było wieki temu.

       Odwróciła głowę, zasłaniając twarz niesfornymi kosmykami brązowych włosów. Nie chciała, aby Bieber zauważył, jak rumieni się, pod wpływem jego słów.

       - Co z tego skoro nie chcesz spróbować? – próbowała udawać opanowaną, choć w środku cała drżała albo z radości, albo z obawy przed tym, co może się dalej wydarzyć.

       - A jeśli powiem, że chce? – zbił ją totalnie z tropu. Kolejna zagadka i zmiana nastroju? Ten mężczyzna był nie do ogarnięcia. Westchnęła ciężko. Patrzył na nią bez skrępowania i Ana odniosła dziwne wrażenie, że nikt przedtem nie wpatrywał się w jej twarz tak dokładnie, jakby przewiercając ją wzrokiem na wylot, widząc w niej rzeczy, których sama nie dostrzegała. Cały czas próbowała odgadnąć jego myśli, ale oddzielał ją od nich gruby mur. Przyciągnął dziewczynę do siebie za biodro i niemal straciła równowagę. Stała do niego tyłem, a on mocno objął ją wokół talii. – Nie obiecuję, że się uda. Nie jestem typem romantyka –wyszeptał jej do ucha, przyciskając swój rozgrzany policzek do twarzy szatynki. Z satysfakcją poczuł jak wszystkie mięśnie ciała Any się napinają. – Ale jesteś warta tego ryzyka.

       Jesteś warta tego ryzyka, jesteś warta tego ryzyka, jesteś warta tego ryzyka – powtarzała w myślach. Zakręciło jej się w głowie. I nie spowodowały tego uczucia jakie w niej wybuchły, ale bliski kontakt z Justinem. Zapach jego drogich perfum przyjemnie uderzał o jej nozdrza, a ich oddechy łączyły się.

       - Musisz wiedzieć, że jeśli to się uda to… - zawahał się. Powinien ją ostrzec czy zachować wszystko w sekrecie? – Możesz być w niebezpieczeństwie. Wiele ludzi chce mnie dopaść, jeśli dowiedzą się… no wiesz… - te słowa z trudem przechodziły mu przez gardło. Odchrząknął. – O nas, będą też chcieli skrzywdzić Ciebie… - nie dane było mu kontynuować, ponieważ przekręciła głowę w jego stronę i przyłożyła swój wskazujący palec do jego ciepłych warg. Potrząsnęła głową, dając mu do zrumienia, aby nic już nie mówił. – Jesteś pewna? – sięgnął po dłoń dziewczyny i splątał ze sobą ich palce.

       Nie musiał czekać na odpowiedź. W przeciągu sekundy wspięła się na czubek palców, by móc swobodnie dosięgnąć do spierzchniętych ust chłopka. Od razu przejął inicjatywę, napierając na Anę całym swoim ciałem. Rozchyliła wargi, dając językowi Biebera zielone światło. A chwilę później miażdżył ją namiętnymi pocałunkami, jednocześnie pozbawiając dopływu tlenu. 

*

Od autorki: Chciałabym wam jedynie podziękować, za 63 komentarze pod poprzednim rozdziałem. Pierwszy raz otrzymałam pod jednym postem tyle miłych opinii. Oby tak dalej! ;) 

PS. Uśmiechałam się czytając ten rozdział!